Op het oud boerderijtje van Frans en Maria is wel elektriciteit om licht te maken, maar buiten één stopcontact en een radio, is er geen comfort. Een psychotherapeute ontdekte het boerderijtje en vond het een ideale locatie om tot rust te komen. Ze stuurt vier van haar patiënten naar daar om er te werken en te ontstressen.
De vier gasten zijn van verschillend pluimage maar ze hebben wel twee dingen gemeen:
1) ze zijn gestrest
2) ze kennen geen jota van de boerenstiel.
Frans en Mara zetten hen aan het werk. Natuurlijk loopt alles in het honderd. De stal uitmesten en witten, boontjes plukken, varkens voeren, aardappelen aanaarden, koeien melken, de sloot uitbaggeren… alles gaat mis.
Al was de afspraak, dat de gasten er zouden leven zonder comfort, halen ze sporadisch elektrische toestellen boven. Ze kunnen zelfs Maria er toe bewegen om stiekem wat elektrisch huismateriaal te kopen. Maar van een ijskast kan ze slechts blijven dromen. Want Frans blijft categoriek bij zijn standpunt: hier komen geen elektrische apparaten!
Na een tiental dagen voelen de gasten zich in hun sas. Hun stress is weg geëbd maar nu geraakt Frans over zijn toeren. Vooral als de vier gasten een gewiekst plan opzetten, om hem zo ver te krijgen, dat Maria een ijskast mag kopen. Ze pakken hem op zijn zwakste punten: zijn radio en zijn beesten.
Uiteindelijk komt alles goed maar de situaties die het happy end vooraf gaan, zijn zowel spannend als dolkomisch.